نه مدودف مست بود نه اوباما چشم‌چران

ديروز در بالاترين يك لينك ديدم به چند عكس از مدودف در اجلاس G8 كه او را مست و خراب و تلوتلوخوران نشان مي‌داد، در حالي كه برلوسكوني و ساركوزي داشتند جمعش مي‌كردند. (بقيه‌ي عكس‌ها را اين‌جا ببينيد.) راستش اولش كمي حسودي‌ام شد كه در ايتاليا چه مشروب‌هايي سرو مي‌كرده‌اند. بعد هم فكر كردم حالا كه جناب احمدي‌نژاد قول داده‌اند تا 4 سال ديگر ما را به جمع 10 قدرت برتر اقتصادي جهان برسانند پيشنهاد بدهم G8 را به G10 تبديل كنند تا خدا را چه ديدي شايد خودمان هم در اجلاس بعدي در معيت ايشان دمي به خمره بزنيم. از آن طرف هم خواستم با توجه به روابط اخير برادران روس با ما، پيامي به برادر مدودف بفرستم كه: «جان برادر! مي بخور، منبر بسوزان، مردم‌آزاري نكن!»
اما اين فيلم را كه امروز ديدم نظرم عوض شد. آن‌طور كه در اين فيلم ديده مي‌شود، شايد مدويدف لبي تر كرده باشد ولي نه تلوتلو مي‌خورد و نه دو نفر به‌زور او را سرپا نگه داشته‌اند!

تا حالا مي‌گفتند تا خودتان نديده‌ايد باور نكنيد، ولي با كلاهي كه از «ديدن» آن عكس‌ها سرمان مي‌رود ديگر نمي‌دانم چيزي را مي‌توان باور كرد. نظير اين عكس‌ها را هم درباره‌ي چشم‌چراني اوباما و ساركوزي منتشر كرده‌اند. البته ساركوزي كه اهل دل است اما بيچاره اوباما. بايد فيلم دوم را هم نگاه كنيد تا ببينيد وصله‌ي چشم‌چراني تنها به ساركوزي مي‌چسبد نه اوباما كه بين اين اروپايي‌هاي اهل حال (برلوسكوني را از ياد نبريد!) گير افتاده است.

موضوع اخلاق رسانه‌اي واقعاً بحث حساس و دقيقي است. البته در جهان آزاد بالاخره با اطلاع‌رساني‌هاي موازي و به‌خصوص با رواج مفهوم «روزنامه‌نگاري شهروندي» مي‌توان اميدوار بود در نهايت ماه پشت ابر نماند، ولي در اين سوي جهان به‌ويژه با اين سانسور گسترده و «رسانه‌ي ملي» كه ما داريم، بايد هميشه حواس‌مان باشد چه چيزي به خوردمان مي‌دهند.